De paarden waren ontsnapt

Voordat we een daguitje naar Edmonton hadden moesten Kat en ik de dag daarvoor nog wat spullen bij haar ouders halen. Nadat we net de oprit op waren gereden, kreeg Kat een berichtje dat er een kleine zwarte pony bij de buren in het land stond. Wij dachten gelijk aan Tyton, nadat wij in het land hebben gekeken of de rest er nog wel was zijn we naar de buren gegaan. En ja hoor daar stonden ze allemaal. gelukkig hadden we al halsters en eten meegenomen. Maar het is toch nog aardig lastig om met 2 mensen 8 paarden terug te brengen. Kat en ik hadden besloten dat wij samen allebei op een paard zouden gaan en dan 2 paarden zouden begeleiden, maar dat bleven er nog 2 paarden achter. Kat had daarom Aime gebeld en hij is samen met zijn vrouw ons komen helpen. Hij zou de laatste 2 paarden terug brengen en zijn vrouw zou achter ons aan rijden met de auto omdat het al donker was en we over de snelweg terug moesten. Ook kat haar vader was gekomen zodat hij voor ons met de auto kon rijden. Nadat we eindelijk alle paarden hadden gevangen en iedereen er was konden we beginnen. We hadden helaas geen zadels of hoofdstellen dus konden we zonder zadel. ik Was op Jake gestapt en had Tyton de kleine shetland pony en Ben het grootste paard wat we hebben te begeleiden. Dit was nog niet zo makkelijk als gedacht ondanks dat ze allebei super braaf zijn hebben ze niet de zelfde snelheid en was ik nogal uit elkaar gerekt na het rijden. Kat was achter mij gaan rijden zodat Tyton niet te langzaam liep en zo ging het al een stuk beter. Na een stuk op een zijweg waren we bij de snelweg aangekomen, gelukkig dat het al aardig laat was en er niemand langs kwam dus konden we deze zonder problemen passeren en waren we eindelijk thuis gekomen. Er stond al hooi klaar voor de paarden want dat hadden we die middag neergezet, en toen konden we ze al niet zien dus, ze waren waarschijnlijk als sinds de middag bij de buren. Het was ondertussen al 10 uur en Kat en ik hadden nog zo tegen elkaar gezegt dat we vroeg naar bed zouden gaan omdat we de volgende ochtend om 6 uur zouden gaan vertrekken naar Edmonton, ook hadden we geen tijd meer om snacks te halen. De volgende dag hadden we gehoord dat de paarden de vijver naar de buren hadden overgestoken, en dat is natuurlijk niet de bedoeling, gelukkig had geen enkel paard (of mens hihi) zich verwond door deze actie en was alles weer in orde. Ik was in ieder geval weer een ervaring rijker.